چرا من باید مربی بشوم؟!
قاسم زردکانلو - پیشکسوت فوتبال
چرا من باید مربی بشوم، آن‌هم مربی فوتبال؟ مگر قرار است هرکسی بعد از اینکه فوتبالش تمام می‌شود، حتما باید مربی بشود و با دیدن چند کلاس مربیگری و گذراندن دوره‌ها، سرنوشت و آموزش جسمی و فنی و روحی‌روانی بچه‌های مردم را به آ‌ن‌ها بدهیم فقط به‌دلیل طی این مراحل؟ آیا این کافی است؟ ما نباید تشخیص بدهیم کسی که مربی می‌شود، آن‌هم مربی فوتبال که به‌عنوان یک پدیده اجتماعی در تمام دنیا فراگیر است و هر کشوری با توجه به خلق‌وخو و فرهنگ و شرایط اجتماعی و سیاسی خاص خودش به فوتبال نگاه می‌کند، شرایط خاصی داشته باشد؟
آیا لازم نیست فیفا و فدراسیون‌های زیرنظرش به یک جمع‌بندی برسند که غیر از سابقه فوتبال و دوره‌دیدن و شرایط فنی نیاز است که یک مربی اول تست شخصیت و انسانیت و معرفت بدهد، بعد اگر صلاحیت داشت، در دوره‌های مربیگری شرکت کند؟ یاد‌گرفتن علم فنی مربیگری و گذراندن دروس علمی و عملی جای خود دارد. آیا با‌این‌همه مشکلات فراوانی که در فوتبال ما و در فوتبال دنیا وجود دارد، نباید به فکر چاره بود؟ چه کسی می‌تواند مربی بشود؟ این، گم‌شده فوتبال امروز ماست. هزاران گرفتاری و بیچارگی و انحراف‌های مالی و فرهنگی در فوتبال ما وجود دارد. آب را از سرچشمه پاک کنیم. آیا به موازات پیشرفت‌های فنی و اقتصادی و تبلیغاتی، در انسانِ خوب‌بودن و معلمِ خوب و با‌ایمان‌بودن نیز رشد کرده‌ایم؟
آیا مربی و معلم خوب و نرمال و سالم از نظر روان‌شناختی و سلامت انسان‌بودن و آدم با‌مرام‌بودن را در انتخاب کسانی که در دوره‌های مربیگری شرکت می‌کنند، در نظر داریم؟ آیا فضای مناسب برای کسانی که سالم کار می‌کنند و اهل دلالیسم و زدوبند‌های فوتبال نیستند، وجود دارد؟ می‌دانید شهر‌های فوتبالی ما محل رفت‌و‌آمد دلالان و نوچه‌دلالان شده است که مثل صیادان بی‌رحم به‌دنبال کمین و تله‌گذاری برای انواع‌و‌اقسام بازیکنان هستند؟ هیچ توجه کرده‌ایم تیم‌هایی که بازیکنانشان را با دلالان می‌بندند، آدم‌های پرسشگر و سالم و متعهد را کمتر به درون خودشان راه می‌دهند؟ چون می‌دانند آدم‌های سالم و آبرومند، زیر بار بعضی زد‌و‌بند‌ها نمی‌روند و نمی‌گذارند پول‌های فوتبال بیهوده خرج شود. پس اهالی فدراسیون‌نشین!
به فکر باشید تا تق رسوایی اختلاس در فوتبال مثل خیلی جا‌های دیگر در‌نیاید! بیایید مربیان و مدیران را بر اساس سلامت و دانایی و توانایی انتخاب کنید، نه بر اساس ارتباط و زدوبند. تیم‌های پایه و مدارس فوتبال و تیم‌های لیگی و نوع بستن قرارداد‌ها و رفت‌و‌آمد‌های دلالان را در باشگاه‌ها کنترل کنید. بچه‌های مردم گناه دارند. بعضی‌ها برای رسیدن به یک تیم و بازی‌کردن، زندگی‌شان نابود می‌شود. فکری کرده و مربیان را سنجش شخصیت و سلامت و روان‌کاوی کنید؛ مدیران را نیز همین‌طور. هرکسی دوست دارد وارد فوتبال شده و مطرح و معروف شود و به پول و شهرت برسد. یاد گرفتند میان‌بر بزنند و با ارتباط و زدوبند وارد شوند. شما را به خدا به فکر بچه‌های مردم باشید! هرکسی که فوتبال بازی کرد و دوره دید، مربی نیست.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
